۱۱ قانون دکوراسیون فرش | بهترین مدل چیدن فرش کدام است؟

یکی از سوالات پرتکرار در مورد دکوراسیون فرش این است: “قوانین انتخاب اندازه فرش برای استفاده در یک اتاق چیست؟” واقعیت این است که تصمیم گیری در مورد مدل چیدن فرش مناسب برای یک فضا، دشوار است. چون تنوع و قوانین مختلفی وجود دارند.

مثلا یک قانون مشهور این است که فرش باید به اندازه کافی بزرگ باشد تا تمام پایه‌های مبلمان روی آن قرار بگیرند از طرفی بارها شنیده‌ایم که فقط باید فرش زیر پایه‌های جلوی مبل‌ها و صندلی‌ها قرار بگیرد نه همه پایه‌ها. پس بهتر است به جای اینکه دچار ضد و نقیض شوید، از ۱۱ اصول و مدل چیدن فرش که بر اساس نظر طراحان دکوراسیون‌ داخلی، برای شما گردآوری کرده‌ایم استفاده کنید تا مطمئن شوید روشی که فرش را در خانه خود پهن کرده‌اید اشتباه نیست.

۱۱ قانون برای دکوراسیون فرش:

قانون اول: فقط پایه‌های جلو مبل روی فرش باشد

همانطور که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید در این اتاق زیبا، پایه‌های جلویی مبل و صندلی روی فرش قرار گرفته‌اند، در حالیکه پایه‌های پشتی بیرونش هستند. این رویکرد در بیشتر مواقع واقعاً کارساز است چون هم باعث می‌شود مبل و صندلی‌های مختلف به یکدیگر متصل شوند و هم به اندازه کافی در فضای اتاق گسترش می‌یابد تا حس تناسب خوبی ایجاد شود.

 

 

این اتاق هم همین قانون را در دکوراسیون فرش پیش گرفته است. اگر دقت کنید هارمونی فرش با رنگ روشن پارکت‌ها و بقیه وسایل به خوبی فضا را بزرگ نشان داده است. در ضمن وجود فضای باز در اطراف فضا که با فرش پوشیده نشده است آن را بزرگتر هم نشان می‌دهد.

 

 

قانون دوم: بعضی صندلی‌ها به طور کامل و برخی فقط پایه جلو روی فرش باشد

قبل از پرداختن به دکوراسیونی که در آن مبلمان به طور کامل روی فرش قرار گرفته‌اند، توجه شما را به تصویر زیر که ترکیبی از هر دو روش است جلب می‌کنم. در این اتاق نشیمن، فقط پایه‌های جلوی مبل روی فرش قرار گرفته‌اند، در حالی که صندلی‌ها کاملاً روی فرش قرار هستند. در این مدل دکوراسیون فرش چون رنگ فرش و کف اتاق متضاد است و فضای اتاق هم کوچکتر است، چنین چیدمانی اصولی‌تر و بهتر خواهد بود.

 

 

برای شناخت فرش و قالیچه دستبافت ایرانی طرح ترنج این مقاله را بخوانید.

 

قانون سوم: همه پایه‌ها روی فرش

یک نکته مهم این است که قبل از انتخاب اندازه فرش باید محل قرارگیری مبلمان را تعیین کنید. اگر تمام پایه های مبلمان محکم بر روی فرش قرار بگیرند، یک اتاق به طور کلی جمع و جورتر به نظر می‌رسد.

 

 

قانون چهام: هیچ پایه مبلی روی فرش نباشد

اگر دوست دارید فقط یک فرش کوچک، شاید فرشی که حال و هوای خاصی را به داخل اتاق می‌آورد استفاده کنید، رویکرد دیگر این است که هیچ یک از وسایل روی فرش قرار نگیرند. این کار ظاهری کاملاً متفاوت ایجاد می‌کند. تصویر زیر یکی از فرش‌های زیبای جویا است که برای چنین سبکی کارایی دارند.

 

 

برای انتخاب‌های بهتر بخوانید: راهنمای انتخاب لوازم دکوری شیک منزل

 

قانون پنجم: ۱۸ اینچ اطراف فرش خالی باشد

این قانون یک استاندارد از زمان‌های قدیم‌ برای چیدن اصولی و دکوراسیون فرش بوده است. این روش بیان می‌کند که باید حدود ۱۸ اینچ (هر اینچ ۲.۵ سانتیمتر است) فاصله بین لبه فرش و دیواره‌های اتاق وجود داشته باشد که نسبتی سنتی است. این دستورالعمل برای اتاق‌های بسته مناسب است، نه نشیمن، پذیرایی و اتاق‌های باز.

اگر هم اتاقتان کوچک است ۱۸ اینچ کف خالی در اطراف فرش، می‌تواند به حدود ۸ اینچ کاهش یابد.

 

 

قانون ششم: فقط چند سانتیمتر دور فرش خالی باشد

این اتاق ناهار خوری که توسط میشل دیرکسه طراحی شده است، به خوبی از این قانون استفاده کرده است. فرش فقط چند سانتی متر از دیوار اطراف اتاق جدا شده است. با اینکه این نزدیک بودن فرش به دیوار یک رویکرد سنتی است، اما به دلیل تصمیمات دکوراسیون داخلی، در اینجا احساس مدرن بودن می‌دهد.

 

 

بیشتر بخوانید: ۹ نکته مهم برای نگهداری از فرش دستبافت

 

قانون هفتم:  فرش زیر تخت ۱۲ تا ۱۸ اینچ به اطراف کشیده شود

برای اینکه فرش در زیر تخت متعادل به نظر برسد، باید آنقدر بزرگ باشد که بتواند از پهلوهای تخت حداقل ۱۸ اینچ برای یک تخت دونفره و حداقل ۱۲ اینچ برای یک تخت یک نفره گسترش یابد. بسته به اندازه اتاق، می‌توانید فرش بزرگتری در زیر و اطراف تخت پهن کنید، اما نباید کمتر از حد مورد نظر باشد چون باعث می‌شود تخت کل فرش را بپوشاند.

 

 

با این حال، یک فرش کوچک هم می‌تواند در پای تخت بسیار مفید باشد و فقط یک لایه جالب و الگوی زیبا ایجاد کند. البته باید طبق تصویر زیر، عرض فرش بیشتر از عرض تخت باشد تا حس تعادل برقرار شود.

 

قانون هشتم: فرش تا ۲۴ اینچ از اطراف میز بیرون بیاید

اگر فرش حداقل ۲۴ اینچ از لبه میز از هر طرف گسترش یابد، حرکت صندلی‌های ناهار خوری بسیار راحت‌تر خواهد شد. همانطور که در تصویر زیر که طراحیش توسط 2D Interiors انجام شده می‌بینید. با رعایت این قانون، حتی پایه‌های عقب صندلی‌ها در هنگام استفاده، روی فرش قرار می‌گیرند.

 

 

قانون نهم: فضای راهرو را کامل پوشش دهید

همانطور که در تصویر زیر، طراحی شده توسط لیزا بوردوس می‌بینید، یک فرش باید قسمت اعظم یک راهرو یا محل ورودی را پوشش دهد. اینکه فرش تا حد ممکن، کل راهرو را از دو طرف دیوار بپوشاند هم برای ایمنی و هم برای راحتی ترجیح داده می‌شود چون احتمال گیر کردنِ پا و افتادن وجود دارد.

 

بیشتر بخوانید: تاریخچه فرش و قالی دستبافت ایرانی

 

قانون دهم: استفاده ترکیبی از فرش‌ها

برای تصمیم گیری در مورد اندازه و دکوراسیون فرش برای یک اتاق، روش دیگری هم هست که در آن با استفاده از چند فرش در ابعاد مختلف، فضای خانه را تقسیم بندی می‌کنید. وقتی اتاق بزرگ باشد و بیش از یک چیدمان صندلی داشته باشید، مثلا هم مبلمان سلطنتی و راحتی و همچنین میز نهارخوری دارید، این روش موثرتر است.

 

 

قانون یازدهم: بی قانونی

گرچه همه این قوانین درست هستند اما این اتاق که توسط Lynn Unflat Interiors طراحی شده است، تمام قوانین را زیر پا گذاشته و با این حال عالی به نظر می‌رسد.

 

 

جمع بندی مقاله نحوه انداختن فرش در منزل

همانطور که ملاحظه کردید متناسب با دکوراسیون و ابعاد خانه و اتاق‌ها، قوانین متعددی برای تصمیم‌گیری در مورد مدل چیدن و دکوراسیون فرش وجود دارد. کاری که شما باید انجام دهید، تطابق دادن هر کدام از این قوانین با شرایط منزل خودتان و انتخاب بهترین آن‌ها است.

جویا؛ نگاه نو و معاصر به زیبایی و هنر